به اختصار به اثر برخی از غذاها اشاره می کنیم :

کربوهیدراتها ( مواد نشاسته ای ) :

مواد نشاسته ای مرکب مانند سبزیجات، دانه ها و میوه ها، چون قند خون را ناگهان بالا نمی برند، اثر آرام بخش دارند . برعکس شکر، شیرینی ها و نوشابه های شیرین که در آنها شکرخالص به کار رفته است، پس از مصرف، قند خون را ناگهانی بالا می برند. در این حالت لوزالمعده تحریک و انسولین ترشح میگردد و قند خون پایین می افتد. این بالا و پایین افتادن قند خون موجب می شود که خلق و خوی کودک خوب یا بد شود.

غذاهای شاد کننده :

بعضی از غذاها مانند شیر، گوشت مرغ، موز و سبزیجات سبز ممکن است موجب نشاط گردند و احساس آرامش در کودک و نوجوان به وجود آورد، زیرا موجب ترشح دوپامین می گردد. غذاهایی که دارای تریپتوفان هستند( مانند : تخم مرغ، موز، لبنیات، تخم آفتابگردان و گوشت پرندگان )، اثر آرام بخش دارند و می توان آنها را غذاهای شاد کننده نامید .

غذاهای غمگین کننده :

بعضی از کودکان و نوجوانان پس از خوردن غذای زیاد شیرین و چرب، احساس گرفتگی و غمگینی می کنند . چنین کودکان و نوجوانان پس از مدتی خود اینگونه غذاها را نمی خورند و بیشتر غذاهای شادی بخش می خورند. مادر و پدر در برابر کودکی که بدخلقی می کند، باید مدت یک هفته زمانهای بدخلقی او و همچنین غذاهایی که خورده است را یادداشت کنند تا متوجه شوند آیا رابطه ی بین بدخلقی او با غذا خوردن مختلف وجود دارد، و اگر غذایی در خلق و خوی او اثر دارد، آن غذا را به کودک ندهند.

بهترین مواد غذایی، کربوهیداتهای مرکب مانند نان، نشاسته، ماکارونی و سبزیجان و میوه جات هستند. این مواد خلق و خوی کودک را ناگهان عوض نمی کند، زیرا مولکول های کربوهیدراتهای مرکب به آهستگی در روده ها هضم و جذب می گردند. بنابراین مصرف کربوهیدارتهای مرکب چون به آهستگی از روده ها جذب و وارد خون می گردد و سوخته می شوند قند خون را ناگهان بالا نمی برد و تغییری در خلق و خوی کودک بوجود نمی آورد .

---