همانطور که یک معمار یا بنا برای ساختن از آجر ، سنگ ، آهن ، چوب و غیره استفاده می کند، همچنان که یک شاعر در ساختن شعر خویش واژه ها را به کار میگیرد ، و مجسمه ساز از گچ ، برنز ، گل ، چوب و جز اینها استفاده می کند ، آهنگساز نیز در ساختن موسیقی صداها و عوامل صوتی را به کار می بندد .
1 - خط موسیقی
هنر موسیقی ، دارای این خصیصه است که به یاری خطی ویژه به نام خط موسیقی می توان آن را ثبت کرد ،خط موسیقی ، بر خلاف خط های گوناگون زبان های مختلف دنیا ، خوشبختانه خطی بین المللی است .
2 - نام نت ها
برای همه ی صداها موسیقایی ، از بم ترین تا زیر ترین آنها ، فقط هفت نام وجود دارد .
نام ها از چب به راست بخوانید :
سی - لا - سل - فا - می - ر-دو
C - D - E - F - G - A - B
وسعت صداهای اصلی موسیقی ، یعنی پهنه ای از بم ترین تا زیرترین اصوات ، متجاوز از 60 صوت را در بر میگیرد .
در حالی که نت ها فقط هفت نام دارند ، در واقع در این پهنه ی گسترده پس از هفتمین نت ، نام آنها را از آغاز تکرار می شود .
به گفته ی دیگر ، در ادامه ی پهنه ی اصوات موسیقی همواره پیش از هر نت «دو » نت « سی » و پس از هر نت « سی » نت « دو « قرار دارد .
این تکرار تا پایان یافتن اصوات موسیقی ادامه می یابد ..
البته بسامد نت های تکرار شونده هر بار دو برابر بسامد نت های همنام پیشین است . به فاصله ی این دو نت همنان اکتاو گفته می شود .
3 - حامل
برای آنکه نت های موسیقی را ، در دورهای پی در پی که بیشتر نشان داده شد ، بتوان به خط موسیقی نوشت ، خطوطی به کاربرده می شود که حامل نام دارد.
حامل ، در ساده ترین و معمول ترین کاربرد خود ، عبارت است از پنج خط موازی با فاصله های مساوی
حامل پنج خطی دارای یازده محل برای جا دادن نت های موسیقی است . پنج محل روی خط ها ، چهار محل میان خط ها ، یک محل پایین و یک محل بالای حامل به این ترتیب روی حامل می توان یازده نت جا داد .
پایان قسمت اول ..
ادامه دارد