حکمت 141 :
راه آسایش (اجتماعى، اقتصادى)
وَ قَالَ [علیه السلام] قِلَّةُ الْعِیَالِ أَحَدُ الْیَسَارَیْنِ .
درود خدا بر او ، فرمود : اندک بودن تعداد زن و فرزند یکى از دو آسایش است.
حکمت 142 :
دوستى ها و خردمندى(اخلاقى، اجتماعى)
وَ قَالَ [علیه السلام] التَّوَدُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ .
درود خدا بر او ، فرمود : دوستى کردن نیمى از خردمندى است.
حکمت 143 :
غمها و پیرى زودرس (اخلاقى،بهداشت روانى)
وَ قَالَ [علیه السلام] الْهَمُّ نِصْفُ الْهَرَمِ .
درود خدا بر او ، فرمود : اندوه خوردن ، نیمى از پیرى است.
حکمت 144 :
تناسب بردبارى با مصیبتها (اخلاقى، معنوى)
وَ قَالَ [علیه السلام] یَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِیبَةِ وَ مَنْ ضَرَبَ یَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِیبَتِهِ حَبِطَ عَمَلُهُ .
درود خدا بر او ، فرمود : صبر با اندازة مصیبت فرود آید ، و آن که در مصیبت بى تاب بر رانش زند ، اجرش نابود مى گردد.
حکمت 145 :
عبادتهاى بى حاصل (اخلاقى،معنوی،عبادى)
وَ قَالَ [علیه السلام] کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ .
درود خدا بر او ، فرمود : بسا روزه دارى که بهره اى جز گرسنگى و تشنگى از روزه دارى خود ندارد ، و بسا شب زنده دارى که از شب زنده دارى چیزى جز رنج و بى خوابى به دست نیاورد ! خوشا خواب زیرکان، و افطارشان!