حکمت های امام علی ( ع ) از حکمت 26 تا 30
                                            
                                        
                                        
                                        
                                            
                                                حکمت های امام علی ( ع ) از حکمت 26 تا 30
                                            
                                        
                                        
                                        
                                             حکمت 26 :
  رفتار شناسى ( و نقش روحیات در تن آدمى )(علمى،اخلاقى)
وَ قَالَ [علیه السلام] مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِى فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : کسى که چیزى را در دل پنهان نکرد جز آن که در لغزش هاى زبان و رنگ رخسارش ، آشکار خواهد گشت.
  حکمت 27 :
  روش درمان دردها (بهداشتى ، درمانى)
وَ قَالَ [علیه السلام] امْشِ بِدَائِکَ مَا مَشَى بِکَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : با درد خود بساز ، چندان که با تو سازگار است .
  حکمت 28 :
   برترین پارسایی (اخلاقى ، معنوى)
وَ قَالَ [علیه السلام] أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : برترین زهد ، پنهان داشت زهد است !
  حکمت 29 :
  ضرورت یاد مرگ(اخلاقى)
وَ قَالَ [علیه السلام] إِذَا کُنْتَ فِى إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِى إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى .
و درود خدا بر او ، فرمود : هنگامى که تو زندگى را پْشت سر مى گذارى و مرگ به تو روى مى آورد، پس دیدار با مرگ چه زود خواهد بود .
  حکمت 30 :
  پرهیز از غفلت زدگى (اخلاقى ، اعتقادى)
وَ قَالَ [علیه السلام] الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى کَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : هشدار ! هشدار ! به خدا سوگند ، چنان پرده پوشى کرده که پندارى تو را بخشیده است !