نوآوری در ارتباطات

بدیعیت و نو آوری :

بعضی تعاریف ، اظهار می دارند که نوآوری ، خلاقیت " پیاده شده " ، " کاربردی " و " واقعیت بخشیده شده " است . بعضی تعاریف دیگر اظهار می کنند که نوآوری ، خلاقیتی است که " سود " به همراه دارد .
یک ایده خلاق ممکن است به شکل یک ماشین پیاده شود . اما ماشین زنگ زده و فرسوده شود و به هیچ کس نیز نشان داده نشود ( آیا این یعنی نو آوری ؟ )
یک ایده خلاق می تواند برای رسیدن به نتایجی بهتر به کار گرفته شود ، اما به صورت انفرادی استفاده شود – بصورت یک راز ، یا حتی به عنوان چیزی با ارزش شناخته نشود . صرفا غیر فعال بماند ( آیا این یعنی نو آوری ؟ )
یک ایده خلاق ممکن است شناخته شود ، عملی شود و شکل گرفته باشد و به هر صورتی که هست ، دور از دسترس مردم باشد ( آیا این یعنی نو آوری ؟ )
مشخصه اساسی نو آوری ، پیاده سازی ، به کار بردن آن ، نیست و حتی جسمیت دادن به آن نیز مشخصه اصلی نو آوری نیست . بلکه زمان انتقال آن ؛ لحظه ای که خلاقیت از شخص به گروه اجتماعی منتقل می شود ، نو آوری اتفاق می افتد .
خلاقیت تازگی ایجاد شده و نو آوری تازگی منتقل شده است .
خلاقیت و نو آوری هر دو به وسیله یک کلمه توصیف می شوند : تازگی . این تصادفی نیست .

ارتباطات خلاق در مقابل ارتباطات مخرب :

بر اساس دو گرایش اصلی طبیعت – آفرینش و تخریب – ارتباطات نیز می توانند به دو نوع : ارتباطات خلاق و ارتباطات مخرب تقسیم شوند .

ارتباط خلاق به هر نوع رابطه ای گفته می شود که ایجاد احساس مثبت ( لذت ، شادی ) ، ادراک و شعور انسانی ( دلسوزی ، علاقه ) ، احساس تفاهم و میل به کار – و از این مهمتر است – و میل به ارتباطات بیشتر کند .
ارتباطات خلاق موارد زیر را شامل می شود :

• استفاده از فواصل امن فرهنگی ( فواصل ، فضا ها )
•  به کار بردن حرکت گشوده سر و بدن به نشانه علاقه ( ژست ، زبان تن )
•  گوش دادن هوشیارانه ( با حواس جمع )
•  پذیرنده بودن نسبت به اطلاعات ( حتی قسمتی از مطلب نه لزوما تمام آن ، اظهار موافقت )
•  حمایت و استقبال از زایش ایده های جدید ( کلامی و غیر کلامی ، به عنوان افزایش دهنده های خلاقیت )

ارتباط مخرب برعکس است . این نوع ارتباط باعث از بین رفتن احساسات مثبت می شود و میل به ارتباطات بیشتر را از بین می برد ​.

این نوع ارتباطات خود را به این شکل نشان می دهد :

• شکستن فواصل امن فرهنگی ( فواصل ، فضا ها )
• استفاده از ژست های انفعالی ، پرخاشگرایانه ، و یا انواع ژست های منفی دیگر
•  امتناع از گوش دادن ، یا گوش دادن منفعلانه / یا با عصبانیت
• نفی کردن مطالب
• سنگ جلوی پا انداختن ( دویدن توی حرف ، تهدید ها ، انتقاد ها ، اظهارات آزار دهنده ، سرکوب کردن خلاقیت )

در سطح اجتماعی ، ارتباطات نقطه شروعی است هم برای خلاقیت و هم برای تخریب . و البته قطعا نقطه شروع نوآوری نیز هست ؛ نوآوری از سطح اجتماعی و از طریق کنش های ارتباطی آغاز می شود .

یک قانون عمومی نشات گرفته از نظریه رویدادهای غیر منتظره که در سال 1968 توسط ریاضیدان فرانسوی رنه توم مطرح شد ، این مطلب را می رساند که ، " همه خوب ها آسیب پذیرند . " بدین معنی که هر چیز مثبتی به آسانی قابل نابود شدن است . معمولا " خوب "ترکیبی از چندین عامل شرکت کننده مثبت . اگر یکی از عوامل دچار مشکل شوند ، خوب بودن کل ترکیب متوقف می شود . برای مثال اتومبیل تان را در نظر بگیرید ، اگر حداقل یک چیز ( مانند باتری ، چرخ ، ترمز یا استارت آن ) از کار بیفتد ، شما گیر می افتید ، چون " خوب " بودن اتومبیل تان متوقف شده – باید تعمیر شود .
یکی از نتایج گرفته شده از قانون " همه چیزهای خوب ها آسیب پذیرند " این است که خلق کردن دشوار و خراب کردن آسان است . برای مثال ، ساختن معابد ، کلیسا های بزرگ و قلعه ها سال ها وقت می برد ، بعضی اوقات تا ده ها سال یا بیشتر ، اما یک بمب در عرض یک لحظه می تواند تمام زیبایی آن را از بین ببرد . چنین اتفاقی می تواند برای انسان هم بیفتد. سال ها زمان و تلاش سخت پدر و مادر ، پدربزرگ و مادربزرگ ، دوستان ، معلمین و همسایگان ، باعث شکل گرفتن یک فرد خوب می شود ؛ در حالی که یک گلوله می تواند زندگی او را متوقف کند . به همین شکل ، شاید شما نیز روابط بسیار خوبی طی سال ها بسازید ، اما با انجام یک عمل خطا – مثلا با یک بدگویی یا غیبت – تمام خوبی ها را از بین ببرید .
خلاقیت از این نقطه نظر ، به معنی رسیدن به هارمونی و هماهنگی و پیدا کردن راهی برای اجزا و بخش های مختلف است که در یک جهت و با هم کار کنند . به صورت استعاری ، می توان گفت ، آفرینش نیازمند هماهنگ ساختن ، تیزحسی ، سازمان بخشیدن و کار ظریف است .
تخریب از طرف دیگر ، راهی به سوی هرج و مرج است – به مهارت خاصی نیاز ندارد . هر کسی می تواند یه چکش بر دارد و زیباترین مجسمه دنیا را تخریب کند . طبیعتا ، راه به سرپایینی آسان تر از سر بالایی است .